لیورکیک: اول از همه برای تمامی خاطرات فوق العاده در درون رینگ از تو تشکر می کنم.مطمئن نیستم که فایترهای زیادی باشند که قلبی بزرگ مثل تو داشته باشند.

مایک زامبیدیس: خیلی ممنون بابت مهربانی شما.برای یک ورزشکار بسیار مهم است که مورد احترام حضار و کارشناسان با تجربه باشد.

لیورکیک: بعد از بالای 25 سال مبارزه بازنشست می شوی.چه شد که این تصمیم را گرفتی؟چه چیزی در نهایت تو را به سمت بازنشسته شدن هدایت کرد؟

مایک زامبیدیس: من 24 سال کیک بوکسینگ کار کردم و آن در دورانی بود که کیک بوکسینگ در کشورم زیاد شناخته شده نبود.اما من رویای آن را داشتم و با ساعت ها تمرین بی پایان و با از خودگذشتگی به دنبال یادگیری آن بودم.من 178 مبارزه انجام دادم.155 پیروزی به دست آوردم که 87 تای آن با ناک اوت بود.من افتخار این را داشتم که در سالهای طلایی کیک بوکسینگ در مسابقات اصلی و با بهترین های دنیا شرکت داشتم.پس از این سفر عجیب و شگفت انگیز،احساس کردم که در سطح بالای رقابتی و در اوج و به سلامت به پایان برسانم.

لیورکیک: بازنشسته شدن جلوی دوستانت،خانواده و طرفدارانت در یونان چقدر مهم است؟

مایک زامبیدیس: هیچ چیز بهتر از انجام آخرین مبارزه در یونان نیست.هر چند پیشنهاداتی هم از سایر کشورها بود اما تصمیم من یکی بود.یونانی ها با هر روشی از من حمایت کرده اند.یا در خیابان.یا در شبکه های اجتماعی یا پر کردن استادیوم هایی که من در آن مبارزه داشته ام و با انتقال انرژیشان به من که این برای من خیلی با ارزش است.

لیورکیک: اگر به مبارزاتت بازگردیم،کدام مبارزه مورد علاقه تو بوده است؟

مایک زامبیدیس: من مبارزات مورد علاقه زیادی داشتم....اما من یکی را که در ذهنم است انتخاب می کنم.نخستین باری که قدم به ژاپن گذاشتم و با قهرمان سال 2003 K-1 مبارزه کردم.برای مدتها آرزو داشتم که در K-1 مبارزه کنم.من تورنومنت K-1 آسیا اقیانوسیه را بردم و جان وین پَر را شکست دادم.و سپس خود را در مقابل آلبرت کراس دیدم.در شروع راند دوم او را ناک اوت کردم و در دریای عمیق K-1 شیرجه زدم.یک تجربه شوکدار برای یک فایتر جوان گمنام یونانی.

لیورکیک: چه چیزی باعث شد تا استیو موکسون را به عنوان آخرین حریف انتخاب کنی؟او فایتری سرسخت و با رنک بالاست.این بدین معناست که مایک زامبیدیس یک حریف آسان را برای مبارزه بازنشستگی اش نخواهد پذیرفت؟

مایک زامبیدیس: من به استیو موکسون احترام می گذارم.او در گذشته بسیار من را برانگیخت.همانطور که او در گذشته گفت من بُت او در شیوه مبارزه اش بودم و من فکر می کنم که برای حضار بسیار جذاب خواهد بود که این مبارزه را ببینند.کارشناسان یک مبارزه تماشایی بین دو ورزشکار قدرتمند که هر دو به دنبال ناک اوت هستند را پیش بینی کرده اند.همانطور که شما گفتید من می توانستم یک مبارزه آسان انتخاب کنم اما من به چالش کشیدن را خیلی دوست دارم.من فقط یک ورزشکار نیستم.من جنگنده ام.من در زندگی آموخته ام که بجنگم.بالا را هدف بگیرم.این یک چالش است که دوست دارم در آن برنده شوم.معتقدم که این مبارزه بزرگان خواهد بود.

لیورکیک: فکر می کنی پس از بازنشستگی ات چه چیزی میراث تو برای ورزش خواهد بود؟

مایک زامبیدیس: مبارزاتی که در K-1 داشتم.پیروزی هایم در برابر بزرگان کیک بوکسینگ دنیا.مشت های آهنی ام و روش مبارزه ام.فکر می کنم اینها میراث من خواهند بود.در واقع من دلاور یونانی بودم که به تنهایی در رویدادهای بزرگ جهانی مبارزه می کرد.فکر می کنم خاطره من چیز قشنگی باشد.

لیورکیک: چه برنامه ای برای بازنشستگی ات داری؟با فایترها کار می کنی و آنها را تمرین می دهی؟در انجام رویدادها کمک می کنی؟به دنبال تجارت می روی؟یا فقط استراحت می کنی؟

مایک زامبیدیس: در یونان من دو باشگاه مبارزه دارم که در آن کیک بوکسینگ آموزش می دهم.من به کار در آنجا بیشتر ادامه می دهم و ورزشکاران را تمرین می دهم.به طور هم زمان،من سمینارهای آموزشی مخصوص تغذیه به کودکان،آموزش ورزش،دفاع شخصی،بالا بردن اعتماد به نفس برگزار خواهم کرد.و هر چه که در آن تجربه دارم را آموزش می دهم.

لیور کیک: آیا فایتری وجود دارد که میراث مایک زامبیدیس را ادامه دهد؟یا اینکه فکر میکنی دیگر مانند تو نخواهد آمد؟

مایک زامبیدیس: فکر می کنم هر ورزش کاری منحصر به فرد است.هیچ کس نمی تواند به طور صدر در صد همان فایتر باشد.البته این روزها فایترهای بسیار خوبی در دنیا وجود دارند که می توانند در کیک بوکسینگ توانایی هایشان را نشان دهند و دست آوردهای فوق العاده ای به دست آورند.به بیان دیگر به نظر من عصر طلایی کیک بوکسینگ و تیم های قوی که همگی در یک جا جمع می شدند به پایان رسیده.مثلاً سنگین وزنهایی مثل پیتر آرتز،ارنستو هوست،لی بنر،برناردو،لانگیدیس،اندی هوگ و در K-1 MAX وزن 70 کیلوگرم ماساتو،کراس،کیشنکو،دراگو،بوئاکاو،ساور و غیره دیگر وجود نخواهند داشت به دو دلیل.نخست،داشتن فایترهای خوب که در شرایط خوب فیزیکی باشند و در آن مسابقات شرکت کنند کمیاب است.دوم بحران جهانی اقتصاد که رویاها را حل کرده و همه چیز را خرد می کند.

لیورکیک: آیا هیچ افسوسی در دوران ورزش ات داشته ای یا به دستاوردهایت قانع هستی؟

مایک زامبیدیس: پس از 178 مبارزه،155 پیروزی و 87 ناک اوت.اگر بگویم راضی نیستم،قدر نشناس خواهم بود.خدا را شکر.من قدرنشناسم اگر برای چیزهایی که به دست آوردم خوشحال نباشم.طبیعتاً سختی ها،ناامیدی ها،بی عدالتی ها و زخم های زیادی در طی این دوران وجود داشته اما من لحظات خوب را نگه می دارم،که بالطبع بیشتر هستند و من خوشحالم چون از تمام بدی هایی که دیدم استفاده کردم تا انسان و فایتر کاملی شوم.

لیورکیک: آیا چیزی هست که بخواهی به طرفدارانت و حامیانت در سرتاسر جهان بگویی؟

مایک زامبیدیس: من شخصاً می خواهم از همه آنها تشکر کنم.از یکی یکیشان.حمایت،انرژی و عشق آنها برای هر قدمی که برداشتم با ارزش بود.من همواره برای حمایتهایی که مردم در سرتاسر دنیا در مبارزاتم می کردند،احساس غرور کردم.این دلیل است که تمرین می کردم و روح و جسم من را در مبارزاتم به طور 100 درصد به کار گرفت تا آنها را راضی و خرسند کنم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: